TOP 5 CULT MOVIES Part 2 Horror

Συνεχίζουμε από εκεί που μείναμε με το δεύτερο κομμάτι του ΜΕΓΑΛΟΥ αφιερώματος στις Cult ταινίες με το επόμενο είδος. Let me hear you scream!

TOP 5 CULT MOVIES

(Part II Horror)

Υ.Γ. υπήρχε μεγάλο δίλημμα για τον αν θα μπεί ή όχι ο Εξορκιστής αλλά αποφάσισα οτι θα μπεί σε άλλη λίστα...

Νούμερο 5

Let The Right One In

Η έκπληξη μας ήρθε από τη Σουηδία. Ίσως να μην είναι και η πιο τρομακτική ταινία που θα δείτε αλλά και μόνο η ατμόσφαιρα της ταινίας αξίζει για να τη βάλει στο νούμερο πέντε της λίστας.

Ο Οσκαρ ένα 12χρονο παιδί που μένει κάπου στη Στοκχόλμη είναι ο αγαπημένος στόχος των νταήδων του σχολείου. Ο Οσκαρ μιας και δεν έχει και πολλά ενδιαφέροντα περνάει τα απογεύματα του σχεδιάζοντας τρόπους για εκδίκηση αλλά όλα τα σχέδια του μένουν στη φαντασία του. Όλα αλλάζουν όμως όταν στο διπλανό διαμέρισμα μετακομίζει ο Hakan μαζί με τη κόρη του Eli και τα δύο παιδιά αναπτύσσουν μια πολύ κοντινή σχέση παρά το γεγονός οτι η Eli είχε προειδοποιήσει τον Oskar οτι δε μπορεί να είναι φίλη του.΄

Τα πράγματα όμως είναι πολύ πιο περίπλοκα απ’ότι φαίνεται...

Η Eli αποκαλύπτει στον Oskar οτι στη πραγματικότητα είναι βρυκόλακας κι οτι πρέπει να σκοτώνει ανθρώπους προκειμένου να επιβιώσει. Τα πράγματα χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο όταν κάποιοι περαστικοί βρίσκουν ένα από τα θύματα της Eli και αρχίζουν κι έχουν υποψίες.

Γιατί είναι Cult; Γιατί ήρθε κυριολεκτικά από εκεί που δε το περίμενε κανείς. Γιατί κούνησε επιδεικτικά το μεσαίο της δάκτυλο στις πανάκριβες παραγωγές τύπου Twilight (στη πυρά) και έδειξε πως μπορείς να κρατήσεις τον ρομαντισμό χωρίς να χάσεις το Horror στοιχείο. Και γιατί από τα πρώτα 10 λεπτά νομίζεις οτι δε μπορείς να ανασάνεις μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα της ταινίας.

Νούμερο 4

Rosemary’s Baby

Μια ταινία που μας έρχεται απ’ευθείας από τη χρυσή εποχή των Horror Movies. Η ταινία ξεκινάει με την Rosemary και τον Guy, ένα νέο ζευγάρι που μόλις μετακόμισε στο καινούριο τους σπίτι. Η Rosemary είναι η τυπική γυναικούλα της δεκαετίας των 60s κι ο Guy είναι ένας μάλλον ατάλαντος νέος ηθοποιός. Στο καινούργιο τους σπίτι θα γνωρίσουν και τους γείτονες τους, τους Castevet που αν και στην αρχή τους αντιπαθούν ο Guy αργότερα αρχίζει και τους συμπαθεί. Ο Guy θα βρει δουλειά σε μια ταινία αφού ο κανονικός πρωταγωνιστής ανεξήγητα χάνει την όραση του.

Κι αφού όλα πάνε καλά για το νέο ζευγάρι ( καινούργιο σπίτι, καλή δουλειά κτλπ.) αποφασίζουν να κάνουν κι ένα παιδί... Κι εκεί όλα πήγαν κατα διαόλου (στη κυριολεξία).

Τη νύχτα που επιχειρεί το ζευγάρι να “πιάσει” παιδί η Rosemary λιποθυμά και βλέπει ένα περίεργο όνειρο στο οποίο ένας κύκλος από γυμνούς κάνει κάτι που μοιάζει σαν τελετή μαύρης μαγείας, παρ’όλα αφού συνέρχεται ο άντρας της εντελώς φυσιολογικά της λέει οτι έκανε τη δουλειά του γιατί δεν ήθελε να χάσει την ευκαιρία με αποτέλεσμα η Rosemary να μένει έγκυος. Η Rosemary κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης χλομιάζει υπερβολικά και παρουσιάζει μια πολύ περίεργη συμπεριφορά (όρεξη για ωμό κρέας, συκώτια κοτόπουλου κι άλλα τέτοια όμορφα...).

Για να μη τα πολυλογούμε όμως μετά από αρκετό ψάξιμο η καλούλα κι αγαθούλα Rosemary βρίσκεται στο στόχο μιας σατανιστικής οργάνωσης η οποία απλά ήθελε να επισπεύσει λίγο την έλευση του αντίχριστου. (Μη μου πείτε οτι δε το είχατε καταλάβει από τον τίτλο κι οτι αυτό τώρα ήταν spoiler…)

Γιατί είναι cult; Γιατί την έχει σκηνοθετήσει η αυθεντία Roman Polanski. Γιατί ακόμα κι αν έχεις καταλάβει τι γίνεται από το πρώτο τέταρτο της ταινίας εξακολουθείς να θέλεις να τη δεις. Και γιατί η τελευταία σκηνή είναι ικανή να σου στερήσει τον ύπνο για αρκετές μέρες...

Νούμερο 3

In The Mouth of Madness

Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τον John Trent, έναν αρκετά επιτυχημένο ερευνητή που τον έχει προσλάβει μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία προκειμένου να βρίσκει αυτούς που προσπαθούν να διαπράξουν ασφαλιστικές απάτες.

Μετά από άλλη μια επιτυχημένη υπόθεση ο Trent δέχεται επίθεση από έναν μανιακό με τσεκούρι ο οποίος λίγο πριν προσπαθήσει να τον σκοτώσει τον ρωτάει “Do you read Sutter Cane ?” Αφού γλυτώσει λίγο αργότερα ο Trent δέχεται μια νέα υπόθεση, να ερευνήσει την εξαφάνιση του Sutter Cane….

Ο Sutter Cane είναι ένας πολύ πετυχημένος συγγραφέας βιβλίων τρόμου ο οποίος εξαφανίζεται λίγες μέρες πριν να βγει το τελευταίο του βιβλίο το οποίο είναι το..... “In the Mouth of Madness” κανείς δε το περίμενε αυτό ε;  Anyway ο Trent είναι σίγουρος οτι η όλη υπόθεση είναι ένα απλό publicity trick παρ’όλα αυτά αποφασίζει να ερευνήσει την υπόθεση. Και εδώ ξεκινάει η παράνοια...

Η βοηθός του Sutter Cane, που θα ακολουθήσει τον Trent, θα του αποκαλύψει οτι μερικοί αναγνώστες του Cane παρουσιάζουν αποπροσανατολισμό, μερική αμνησία και άλλα φυσιολογικά πράγματα που μπορούν να προκύψουν από την ανάγνωση ενός βιβλίου. Αργότερα ο Trent θα βρει μια πιθανή τοποθεσία στην οποία πιστεύει οτι κρύβεται ο Cane, μια πόλη που λέγεται Hobb’s End που εντελώς συμπτωματικά έχει το ίδιο όνομα με τη πόλη στην οποία διαδραματίζονται οι φανταστικές ιστορίες του Cane…

Σε αυτή τη πόλη, η οποία δεν έχει ούτε έναν φυσιολογικό κάτοικο, ο Trent θα προσπαθήσει να βρει τον Cane και θα προσπαθήσει επίσης να κρατήσει σώα τη λογική του.

Γιατί είναι cult; Γιατί η παράνοια ποτέ δε φάνταζε πιο λογική. Γιατί την υπογράφει ο μετρ του είδους John Carpenter και την κατατάσσει στην Apocalypse Trilogy μαζί με το Prince of Darkness και τη ταινία που πήρε τη δεύτερη θέση (οι ταινίες σεναριακά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους). Και γιατί από κάποιο σημείο και μετά δεν υπάρχει ούτε ένας λογικός άνθρωπος στη ταινία (δικαιολογεί και το όνομα της η ταινία).

Νούμερο 2

The Thing

Η ταινία ξεκινάει με μια επιστημονική ομάδα κάπου στην Ανταρκτική, εκεί που όλα πάνε καλά και οι επιστήμονες κοιτάνε ανενόχλητοι τα μικροσκόπια τους κτλπ ξαφνικά ακούνε πυροβολισμούς και φυσιολογικά τρέχουν να δουν τι γίνεται. Όταν βγαίνουν έξω βλέπουν κάτι τρελούς Νορβηγούς σε ένα ελικόπτερο να κυνηγάνε με μανία ένα σκυλί, το ελικόπτερο όμως πέφτει (όχι από το σκύλο) και οι Νορβηγοί σκοτώνονται χωρίς να καταλάβει κανείς γιατί κυνηγάγανε τον σκύλο.

Οι επιστήμονες αποφασίζουν να κρατήσουν τον σκύλο και να στείλουν μια αποστολή στη Νορβηγική κατασκήνωση μήπως και καταλάβουν τη γίνεται. Όταν φτάνουν στη Νορβηγική κατασκήνωση τη βρίσκουν κατεστραμμένη και ανάμεσα στα ερείπια βρίσκουν και ένα περίεργο πτώμα με δύο κεφάλια το οποίο και αποφασίζουν να το πάρουν μαζί τους για να το εξετάσει ο γιατρός στη δικιά τους αποστολή. Ο γιατρός δε βρίσκει τίποτα περίεργο (πέρα από το διπλό άνω κεφάλι) και όλοι μένουν με την απορία...

Ε σύντομα όλες οι απορίες τους θα λυθούν... Τη νύχτα ο σκύλος θα μεταμορφωθεί σε μια άμορφη μάζα με πλοκάμια και θα σκοτώσει και τα υπόλοιπα σκυλιά που είχε η αποστολή για να σέρνουν το έλκηθρο. Αφού σκοτώσουν το πράγμα (κατάλαβες τον τίτλο τώρα ;) και το εξετάσει ο γιατρός θα καταλάβουν οτι το πράγμα είναι ένας εξωγήινος παρασιτικός οργανισμός που έχει την ικανότητα να μιμήτε άλλους οργανισμούς σε κυτταρικό επίπεδο κι έτσι να αντιγράφει τέλεια όποιον θέλει...

Κι εκεί αρχίζουν όλοι να υποπτεύονται τους πάντες, σα να μη φτάνει όμως αυτό ένας από τους επιστήμονες υπολογίζει οτι αν ο εξωγήινος οργανισμός φτάσει στον πολιτισμό τότε θα έχει αφομοιώσει όλο τον πληθυσμό τη Γης σε τρία χρόνια κι έτσι αποφασίζει να καταστρέψει το ελικόπτερο της αποστολής και να διασφαλίσει οτι κανείς δε θα φύγει από εκεί. Έχεις λοιπόν μερικούς επιστήμονες κι έναν πιλότο χωρίς ελικόπτερο περιορισμένους σε μια επιστημονική βάση στην Ανταρκτική χωρίς να ξέρουν ποιος είναι ο ξενιστής του εξωγήινου χωρίς πολλά όπλα και με τη θερμοκρασία σιγά σιγά να κατεβαίνει ( Α! Το ξέχασα αυτό πιο πάνω ε;) Everyday stuff…

Γιατί είναι cult; Γιατί τα εφέ ΔΕΝ είναι CGI παρ’ολα αυτά είναι πολύ πειστικά αλλά το πιο σημαντικό είναι οτι είναι φρικιαστικά. Γιατί είναι η πρώτη ταινία της Apocalypse Trilogy πάλι από τον John Carpenter. Και γιατί συνδυάζει τέλεια λίγο από κλειστοφοβία λίγο από παράνοια λίγο από μυστήριο και ολίγη από φρίκη.

Νούμερο 1

REC

Έχεις ακούσει την έκφραση “Diamonds in the rust” ; Ε για κάτι τέτοιες ταινίες έχει βγει. Η Ισπανία αρχίζει και αποκτάει παράδοση στις ταινίες τρόμου (El Orfanato, The Devils Backbone κτλπ..) παρ’όλα αυτά το REC ήταν είναι και κατά πάσα περίπτωση θα είναι οτι καλύτερο έχει να επιδείξει ο Ισπανικός κινηματογράφος σε αυτόν τον τομέα.

Ξεκινάμε με την Angela Vidal μια φιλόδοξη δημοσιογράφο που κάνει ένα μεταμεσονύκτιο ρεπορτάζ για τη ζωη των πυροσβεστών. Κάπου στην αρχή του ρεπορτάζ η πυροσβεστική δέχεται μια κλήση για μια εγκλωβισμένη γριά σε μια πολυκατοικία, οι πυροσβέστες ξεκινάνε και παρακινούν την Angela και τον κάμεραμαν της να τους ακολουθήσουν για να δουν μια τυπική αποστολή της πυροσβεστικής.

Όπως όλοι καταλαβαίνουν αυτή η αποστολή μόνο τυπική δεν είναι. Οι πυροσβέστες φτάνουν στη πολυκατοικία για να βρουν μερικούς ένοικους κάτω στο ισόγειο να τους περιμένουν κι εκεί που τους εξηγούν τη τρέχει με τη γρια ξαφνικά ένα πτώμα πέφτει από το πουθενά. Μετά το πρώτο σοκ οι πυροσβέστες πάνε να δουν τη γίνεται πάνω στο διαμέρισμα της ηλικιωμένης κυριούλας. Αφού βρούνε την γιαγιάκα αυτή μέσα σε μια κατάσταση λύσσας επιτίθεται σε ένα αστυνομικό και ένας άλλος αναγκάζεται να τη σκοτώσει, πράγμα που είναι πιο δύσκολο απ’ότι φαντάζεστε.

Μετά από λίγο στη πολυκατοικία φτάνει κι ένας “health inspector” φορώντας μια από εκείνες της περίεργες στολές που φοράνε στις επιδημίες και τους ενημερώνει οτι θέτει όλη τη πολυκατοικία σε καραντίνα κι οτι θα πρέπει να περιμένουν να ολοκληρωθούν οι έρευνες για να φύγουν, πράγμα που δε θα ήταν δύσκολα αν δεν άρχιζαν κι άλλοι ένοικοι, πυροσβέστες και λοιποί παρευρισκόμενοι να λυσσάνε και να επιτίθενται στους άλλους. Πολλοί νομίζουν οτι μιλάμε για zombies... ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ, βασικά όχι απόλυτο γιατί δεν είναι ακριβώς zombies αλλά οκ μοιάζουν αρκετά...

Γιατί είναι cult; Γιατί είναι γυρισμένη με τη τεχνική που είδαμε στο Blair Witch Project αλλά ούτε σε ζαλίζει (γιατί τη χειρίζεται ο κάμεραμαν που ακολουθεί την ρεπόρτερ και άρα δε τρέμει με το παραμικρό) ούτε σε νευριάζει δείχνοντας συνέχεια άκυρα πλάνα τη στιγμή που γαμιέται το σύμπαν. Γιατί έκανε τόσο ντόρο που το Hollywood γύρισε ένα remake shot-for-shot και πάλι δε κατάφερε ούτε να πλησιάσει το αυθεντικό. Και γιατί βλέποντας τη τελευταία σκηνή θα σου πάρει τουλάχιστον μισή ώρα μετά το τέλος της ταινίας για να ξεκολλήσεις τα χέρια σου από τα μπράτσα της καρέκλας.